[1] اسماعیلی، محمدمهدی؛ قادری کنگاوری، روح‌اله؛ و فیروزکوهی، مهدی (1402). تبیین مناسبات امنیتی حاکم بر روابط امارات متحده عربی و رژیم صهیونیستی و تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران. سیاست دفاعی، 32(124)، 101-128.
[2] اسماعیلی، علی (1400). بحران سوریه: زمینه‌ها، علل و پیامدها. تهران: چاپخش.
[3] الهامی، امیرحسین؛ کاوندی کاتب، ابوالفضل؛ و جلالی راد، محمدصادق (1403). تحرکات نظامی رژیم صهیونیستی در منطقۀ جنوب غرب آسیا پس از بحران سوریه. مطالعات بیداری اسلامی، 13(2)، 77-106.
[4] امیدی، علی؛ و رشیدی علویجه، مهرداد (1392). بازنمایی تحولات سوریه در شبکۀ الجزیره. مطالعات و ارتباطات، 14(24)، 139-161.
[5] باقری دولت‌آبادی، علی؛ خلقی، جمشید؛ و فتحی مظفری، عبدالرضا (1392). تحولات سوریه، مبانی، روندها و پیچیدگی‌ها، پژوهش‌های راهبردی سیاست، 4(4)، 55-77.
[6] برزگر، ابراهیم (1388). تاریخ تحول دولت در اسلام. تهران: سمت.
[7] بندری، مرتضی؛ و عالیشاهی، عبدالرضا (1403). ارائۀ الگوی سیستمی اهداف جنبش حماس در عملیات طوفان‌الاقصی. مطالعات روابط بین‌الملل، 17(3)، 63-82.
[8] جانسون، چالمرز (1363). تحول انقلابی. ترجمة حمید الیاسی، تهران: امیرکبیر.
[9] جعفریان، رسول (1380). تاریخ تشیع در ایران. قم: انصاریان.
[10] جونز، کلایو. (1401). دیپلماسی پنهان اسرائیل. ترجمة مصطفی ملکی، تهران: جوینده.
[11] جهانی، انسیه؛ و مهرابی کوشکی، راضیه (1401). کنشگری رسانه در بحران سوریه: مطالعۀ تطبیقی مواضع رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران و اتحادیۀ اروپا. علوم سیاسی، 25(97)، 157-182.
[12] حسین‌زاده، محمدصالح (1400). رسانه و افکار عمومی؛ نگرشی تاریخی و تحلیلی به بحران سوریه 2011. سیاست دفاعی، 30(117)، 107-137.
[13] رفیعی بصیری، مرتضی؛ جاودانی مقدم، مهدی؛ و کیانی، داود (1402). ارزیابی نقش جمهوری اسلامی ایران در بحران سوریه در پرتو اصول حاکمیت و مداخله در سیاست جهانی و حقوق بین‌الملل. سیاست دفاعی، 32(124)، 11-38.
[14] سامر، فیصل (1388). دولت حمدانیان. ترجمه علیرضا ذکاوتی، تهران سمت.
[15] شفیعی سیف‌آبادی، محسن (1398). سردار سلیمانی و بسیج مردمی در عراق و سوریه (زمینه‌های شکل‌گیری تا نقش و نیات شهید سلیمانی). مطالعات دفاع مقدس، 5(2)، 85-109.
[16] صفوی، یحیی (1400). ژئوپلیتیک و ژئواستراتژی جهان اسلام. تهران: سمت.
[17] عالیشاهی، عبدالرضا؛ فروزان، یونس؛ و مسعودنیا، حسین (1398). ویژگی‌های پان‌شیعیسم جریان صدر در عراق پساداعش. پژوهش‌نامۀ ایرانی سیاست بین‌الملل، 7(2)، 193-216.
[18] غلام‌نیا، هادی؛ و پیرمحمدی، سعید (1399). تحول در سیاست منطقه‌ای امارات متحده عربی؛ رهیافت محمد بن زاید. آفاق امنیت، 13(49)، 115-145.
[19] غنی، پرهام و هدی و عسگریان، عباسقلی (1400). مانع‌های شکل‌گیری ائتلاف راهبردی جمهوری اسلامی ایران و روسیه؛ مطالعۀ موردی ائتلاف ایران و روسیه در بحران سوریه. مطالعات اوراسیای مرکزی، 14(1)، 229-249.
[20] کرزمن، چارلز (1397). انقلاب تصورناپذیر در ایران. ترجمة محمد ملاعباسی، تهران: ترجمان علوم انسانی.
[21] کلیب، سامی (1401). راز پایداری سوریه به روایت اسناد محرمانه. ترجمة فاطمه شاه‌حسینی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
[22] گلرو، عباس؛ و سنایی، اردشیر (1400). سیاست روسیه در قبال بحران سوریه با تأکید بر مذاکرات آستانه و سوچی. مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، 27(116)، 121-138.
[23] معزی، مریم (1390). پیشگامان حکومت شیعی: تاریخ حمدانیان و فاطمیان. تهران: سمت.
[24] مقیمی، ابراهیم (1403). رویکرد جدید به مخاطرات محیطی و توسعۀ پایدار در ایران. مدیریت مخاطرات محیطی، 11(1)، 73-84.
[25] مورتون، مایکل کوئنتین (1400). امپراتوری‌ها و آنارشی‌ها. ترجمة قدیر گلکاریان، تهران: نگاه.
[26] نجات، علی (1396). بحران سوریه و بازیگران منطقه‌ای، تهران: ابرار معاصر.
[27] نجات، علی (1395). جدایی جبهه النصره از القاعده. تهران: ابرار معاصر.
[28] هالیدی، فرد (1402). خاورمیانه نو؛ نظریه و عمل. ترجمة عسگر قهرمان‌پور، تهران: امیرکبیر.
)