[1]. بازرگان، عباس (1394). ارزیابی آسیب‌پذیری محیط‌های دانشگاهی و ضرورت پیشگیری. دانش مخاطرات، دورة 2، شمارة 2: 139 – 137.
[2]. رامشت، محمد‌حسن؛ انتظاری، مژگان. (1394). ضرورت پرداختن به آسیب‌پذیری انسانی. دانش مخاطرات، دورة 2، شمارة 4: 375- 371.
[3]. رجب‌زاده، علیرضا (1394). تبیین حقوق و مخاطرات. دانش مخاطرات، دورة 2، شمارة 1: 4- 1.
[4]. گواهی، علی (1393). مخاطره شناسی و آینده پژوهی. دانش مخاطرات، دورة 1، شمارة 2: 130–127.
[5]. مقیمی ابراهیم (1393). چرا دانش مخاطرات: تعریف و ضرورت. دانش مخاطرات، دورة 1، شمارة 1: 3-1.
[6]. میرزایی، محمد (1394). اهمیت رفتار و سبک زندگی سلامت‌محور در پیشگیری از مخاطرات در دوران معاصر. دانش مخاطرات، دورة 2، شمارة 3: 273 – 269.
[7]. O’Sullivan, D and Perry G.L.W, 2013. Spatial Simulation, Wiley-Blackwell, UK, 306 pages.
[8]. Weiss G., 1999. Multiagent Systems: A modern approach to distributed modern approach to artificial intelligence, The MIT Press, Cambridge, Massachusetts; London, England, 625 pages.
[9]. Rajabi, M.R., Pilesjo, P., Shirzadi, M.R., Fadaei, R., Mansourian, A. (2016).A spatially explicit agent-based modeling approach for the spread of cutaneous leishmaniasis disease in central Iran, Isfahan, Environmental Modelling & Software, 82, 330-346.
)