Spatial Injustice and Human Hazards (Case Study: Sistan and Baluchestan Province)

Document Type : Research Article

Authors

1 Full Professor, Political Geography, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

2 PhD in Political Geography, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

Abstract

Iran’s spatial organization tend to spatial rupture due to the anarchy prevailing in planning system and this resulted in pattern of regional uneven development. The core–periphery model is the prevailing pattern in Iran’s spatial structure. Since Iran has practical regional ant ethnic areas, we should acknowledge that spatial injustice has predisposed political, cultural, and social divergences in a short term and will put solidarity, national unity and territorial integrity at serious hazards in a long term. Using analytical-descriptive method and relying on library resources, this article tries to explain human hazards related to spatial injustice in Sistan and Baluchestan province. Findings show that Sistan and Baluchestan’s problem is rooted in spatial injustice more than other ones and we should not analyze this important and vital lifeline province’s problem only as a security idea because such an approach will have repeated results.

Keywords

References

  1. آقابخشی، علی‌اکبر؛ افشار راد، مینو (1379). فرهنگ علوم سیاسی، تهران: چاپار : 169.
  2. احمدی، حمید (1379). قومیت و قوم­گرایی در ایران، چاپ دوم، تهران: نشر نی : 51 و 377.
  3. ایزدی، حسن؛ دبیری، علی‌اکبر (1392). ارزیابی جغرافیای تروریسم در جنوب شرقی ایران، فصلنامۀ ژئوپلیتیک ـ سال نهم، شمارۀ اول، بهار 1392: 126- 91.
  4. رستمی، فرامرز (1389). بررسی و تحلیل نحوۀ توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت فضایی، مطالعۀ موردی: شهر یاسوج، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس: 11 و 27.
  5. سالنامۀ آماری استان سیستان و بلوچستان. 1388.
  6. قادری حاجت، مصطفی(1393). الگوسازی سنجش عدالت فضایی در کشورها، مطالعة موردی: ایران، رسالۀ دکتری رشتۀ جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 198- 175.
  7. کریمی‌‌پور، یدالله (1379). مطالعات طرح جامع تقسیمات کشوری، مطالعات سیاسی- امنیتی، مرحلة اول، مطالعات ملی، وزارت کشور، معاونت امور سیاسی: 151.
  8. محمدی، حمیدرضا، رومینا، ابراهیم؛ سلیم‌نژاد، ندیمه (1387). تحلیل جغرافیایی منابع تهدید ملی در ایران، فصلنامة ژئوپلیتیک ـ سال چهارم، شمارۀ دوم، تابستان 1387:  81- 51 .
  9. محمدی، حمیدرضا؛ غنجی، محمد (1385). چالش‌های ژئوپلیتیکی مواد مخدر در جنوب غربی آسیا، فصلنامة ژئوپلیتیک، سال دوم، شمارة اول: 112.
  10. مختاری هشی، حسین (1385). تحلیل نقش تصمیم‌گیری‌های حکومتی در توسعه‌یافتگی سرزمین، پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 11.
  11. مقیمی، ابراهیم (1393). دانش مخاطرات، انتشارات دانشگاه تهران، 1393.
  12. یاسوری، مجید (1388). بررسی وضعیت نابرابری منطقه‌ای در استان خراسان رضوی، مجلۀ جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، شمارۀ دوازدهم، بهار و تابستان 1388:223- 201.
    1. Dike, Mustafa. (2007). Justice and the Spatial Imagination, Environmental Planning A, Vol. 33, pp. 3785-3805, p: 2.
    2. Kirk up, James (2008); Afghanistan Growing Drug Trade Will Prolong Conflict for Years Come", available at: http:// www.rawa. Org, p: 11.
    3. Prange, Julia.(2009), Spatial Justice:A new frontier in planning for just, sustainable communities, Tufts University.248p: 4.
    4. Soja, Edward.(2006), The city and spatial justice, justice spatial/spatial justice, pp: 15 & 22
    5. World Drug Report) 2006(, Volume 22, United Nations Publication, Office on Drugs and crime, p: 22.
Environmental Management Hazards
Volume 1, Issue 2 - Serial Number 2
February 2015
Pages 131-148

Files

Share

How to cite

Statistics