استاد گروه توسعه اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
10.22059/jhsci.2025.388445.863
چکیده
مقالۀ حاضر، «خلأ اجتماعی» در فرایند مدیریت فاجعه و بحران در ایران را بازنمایی میکند. در چرخۀ مدیریت بحران، دورۀ موسوم به اسکان موقت، زمان بااهمیت و مهمی است که بخشی از قوت یا ضعف مدیریت فاجعه برپایۀ آن ارزیابی میشود. اسکان موقت، ترکیبی از اشکال اقامت و سکونت غیردائمی آسیبدیدگان فاجعهها تحت نامهای سرپناه، سکونتدهی اضطراری، سکونت کوتاهمدت و غیره را در بر میگیرد و دارای جنبههای فنی- سازهای، کالبدی- محیطی و اجتماعی- فرهنگی است. بخش مهمی از اطلاعات مقاله، از یک پژوهش میدانی و کیفی شامل 300 مصاحبۀ عمیق با مردم و مسئولان ملی، استانی و محلی متولی اسکان در استان کرمانشاه اقتباس شده است. بازخوانی تجارب اسکان موقت در زلزلههای مهم ایران بهویژه زلزلۀ سرپلذهاب، هفت نکتۀ اجتماعی مهم را بهشرح زیر یادآوری میکند: «استقبال اندک آوارگان از اردوگاههای گروهی و اصرار بر انتخاب فردی»، «انتقاد به ناهماهنگی و موازیکاری و ایجاد حس نابرابری و تبعیض»، «ورود افراد غیربومی در مناطق بحرانزده و تولید ناامنی»، «استفادۀ اندک از ظرفیتهای محلی و دانش بومی در تابآوری اجتماعی»، «اسکان یکنواخت و کمتوجه به تعلقات قومی، نظام خویشاوندی و همسایگی، محارم و تابوهای اجتماعی»، «فقدان برنامۀ معین در تقویت خودامدادی محلی با بهرهگیری از توان گروههای اجتماعی از جمله زنان» و «تصور و توقع نادرست مردم و مسئولان از وظایف یکدیگر». مقاله با تأکید بر بازخوانی عوامل اجتماعی، بر نقاط مشترک برآمده از یافتههای پژوهشهای مختلف تمرکز میکند. در پایان برخی راهکارهای اجتنابی و انطباقی برای اصلاح فرایند مذکور پیشنهاد میکند.
آصفی، مازیار؛ و فرخی، شهین (1395). ارزیابی اسکان موقت بعد از زلزله و راهکارهای بهبود کیفی آن متناسب با نیاز آسیبدیدگان (مطالعۀ موردی: روستای سرند ـ هریس). پژوهشهای روستایی، 7(1)، 55-80.
امیدوار، بابک؛ قاسمی، رضا؛ و ظفری، حسین (1386). روش اسکان موقت و راهکارهای بومی آن در زلزلۀ لرستان. صفه، 45(16)، 38-53.
بابایی، جواد؛ پوررجب، رضا؛ سلیمانی هرق، ابراهیم؛ شکری، صمد؛ و صادقی، فاطمه (1392). چالشهای تأمین آب آشامیدنی در روستاهای زلزلهزده هریس، اهر و ورزقان در سال 1391. پنجمین کنفرانس بینالمللی مدیریت بحرانهای طبیعی.
بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (1385). گزارش اجمالی بازسازی مناطق زلزلهزدۀ شهرستان بم. معاونت بازسازی – دفتر بازسازی.
بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (1396). مستندسازی فرایند اسکان موقت پس از زلزله 1382 بم. معاونت بازسازی و مسکن روستایی- دفتر مطالعات و تحقیقات مسکن روستایی.
بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (1396). برنامۀ بازسازی مسکن پس از سوانح، معاونت امور بازسازی و مسکن روستایی.
پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله (1387). بررسی اثربخشی نظام مدیریت بحران در زلزلههای منجیل، آوج، بم و سیلاخور. پروژۀ بانک جهانی.
حسینی، مازیار (1387). مدیریت بحران. سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران. تهران: مؤسسۀ نشر شهر.
خورشیدیان، عبدالحمید (1390). سرپناه موقت پس از سانحه. بررسی سیاستهای تأمین مسکن موقت پس از زلزلۀ 1385 لرستان. صفه، 53(21).
طالب، مهدی (1372). مشارکت روستاییان در بازسازی مناطق زلزلهزده، در مجموعه مقالات هشتمین سمینار بینالمللی پیشبینی برای زلزله، تهران: مرکز مطالعات مقابله با سوانح طبیعی.
عنبری، موسی (1387). جامعهشناسی فاجعه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
عنبری، موسی (1390). زلزلۀ بم: ارزیابی عملکرد اجتماع سازمانی مدیریت بحران، تهران، مؤسسۀ آموزش عالی علمی کاربردی هلال ایران.
عنبری، موسی (1397). ارزیابی مسائل و مشکلات اجتماعی اسکان موقت زلزله کرمانشاه. بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، مجری دانشگاه تهران.
فلاحی، علیرضا (1380). معماریومدیریتاردوگاههایپناهندگانوآوارگان. تهران: مؤسسۀ آموزش عالی علمی کاربردی هلال ایران.
فلاحی، علیرضا (1386). معماری سکونتگاههای موقت پس از سوانح. دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
فلاحی، علیرضا؛ مسگری هوشیار، سارا؛ و حاجی ابراهیم، زرگر (1398). الگوی اسکان موقت مبتنی بر روش نظریۀ زمینهای (مطالعۀ موردی: شهر سرپل ذهاب پس از زلزلۀ 1396). مدیریت مخاطرات محیطی، 6(3)، 287-300.
محمدزاده، رحمت؛ و فرخی، شهین (1394). ارزیابی پدیدارشناختی وضعیت مسکن موقت از دید زنان روستای زلزلهزدۀ چوپانلار سردارلو- هریس. مسکن و محیط روستا، 152، 69-84.
مقیمی، ابراهیم (1401). استراتژی علم مخاطرهشناسی، آیا علم مخاطرهشناسی استراتژی دارد؟ مدیریت مخاطرات محیطی، 9(1)، 45-54.
مقیمی، ابراهیم (1403). رویکرد جدید به مخاطرات محیطی و توسعۀ پایدار در ایران. مدیریت مخاطرات محیطی، 11(1)، صص 84-73. DOI; 10.22059/JHSCI.378814.830
یزدانی، ف. احمدزاده، س. (1384). مطالعات اقتصادی – اجتماعی بم، گزارش مرحلۀ دوم. تهران: پژوهشکدۀ سوانح طبیعی.
Anderson, M., & Woodrow, P. (1989). Rising from the Ashes: Development Strategies in Times of Disaster-U.S.A., UNESCO Westviwe Press.
Azimi, N., & Asgary, A. (2013). Rural residents and choice of building earthquake-resistant house: results of a choice experiment study, Environmental Hazards, DOI:10.1080/ 17477891.2013.777893
Badri, A., Asgary, A., Eftekhari, A.R. & Levy, J. (2006). Post-disaster resettlement, development and change: a case study of the 1990 Manjil earthquake in Iran, Disasters, 30(4): 451−468. DOI: 10.1111/j.0361-3666.2006.00332.x
Davis, Ian (1978). Shelter After Disaster, Oxford, Polytechnic Press.
Ekrami nasab N., & Anbari M. (2009). Assessing the Current Status and Local Capacities for ommunity Participation in Public Works in Earthquake-stricken Area of Gazvin: The Case of Abegarm; (With a Special Focus on Capacity Building for Vulnerable Groups), Earthquake Emergency Reconstruction Project, Loan Number: 4697-IRN, The World Bank, Reference Number: EERP-CB-ST1, Implementing Agency: Shahed University, July 2010.
Fallahi, A. R. (2007). Lessons learned from the housing reconstruction following the Bam earthquake in Iran, Emergency Management. 22(1). 26-35. DOI: 10.3316/ielapa.839452027871930.
عنبری, موسی . (1403). بازخوانی درسآموختههای اجتماعی اسکان موقت بعد از زلزله در ایران. مدیریت مخاطرات محیطی, 11(4), 339-353. doi: 10.22059/jhsci.2025.388445.863
MLA
عنبری, موسی . "بازخوانی درسآموختههای اجتماعی اسکان موقت بعد از زلزله در ایران", مدیریت مخاطرات محیطی, 11, 4, 1403, 339-353. doi: 10.22059/jhsci.2025.388445.863
HARVARD
عنبری, موسی. (1403). 'بازخوانی درسآموختههای اجتماعی اسکان موقت بعد از زلزله در ایران', مدیریت مخاطرات محیطی, 11(4), pp. 339-353. doi: 10.22059/jhsci.2025.388445.863
CHICAGO
موسی عنبری, "بازخوانی درسآموختههای اجتماعی اسکان موقت بعد از زلزله در ایران," مدیریت مخاطرات محیطی, 11 4 (1403): 339-353, doi: 10.22059/jhsci.2025.388445.863
VANCOUVER
عنبری, موسی. بازخوانی درسآموختههای اجتماعی اسکان موقت بعد از زلزله در ایران. مدیریت مخاطرات محیطی, 1403; 11(4): 339-353. doi: 10.22059/jhsci.2025.388445.863