بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان

نوع مقاله : پژوهشی بنیادی

نویسندگان

1 استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس

2 دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

نظام فضایی ایران به‌دلیل آنارشی حاکم بر نظام برنامه‌ریزی به‌سمت گسیختگی فضایی گرایش دارد و تظاهر فضایی این آنارشی در الگوی نامتوازن توسعة مناطق نمایان است. الگوی حاکم بر ساختار فضایی ایران مرکز- پیرامون است. ازآنجا که ایران دارای نواحی کارکردی قومی و ناحیه‌ای است، باید اذعان داشت که بی‌عدالتی فضایی در کوتاه‌مدت زمینه‌های واگرایی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم خواهد آورد و در بلندمدت همبستگی، یکپارچگی ملی و تمامیت سرزمینی را با مخاطرات جدی رو‌به‌رو خواهد کرد. ازاین‌رو مقالة حاضر با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانه‌ای سعی در تبیین مخاطرات انسانی مرتبط با بی‌عدالتی فضایی در استان سیستان و بلوچستان دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد مسائل مربوط به سیستان و بلوچستان بیشتر ریشه در بی‌عدالتی فضایی دارد تا مسائل دیگر و نباید با دیدگاه صرفاً امنیتی مسائل این استان مهم و شاهراه حیاتی ایران در سال‌های آتی را تحلیل کرد، چراکه چنین رویکردی نتایج تکراری را به‌همراه خواهد داشت.

کلیدواژه‌ها


  1. آقابخشی، علی‌اکبر؛ افشار راد، مینو (1379). فرهنگ علوم سیاسی، تهران: چاپار : 169.
  2. احمدی، حمید (1379). قومیت و قوم­گرایی در ایران، چاپ دوم، تهران: نشر نی : 51 و 377.
  3. ایزدی، حسن؛ دبیری، علی‌اکبر (1392). ارزیابی جغرافیای تروریسم در جنوب شرقی ایران، فصلنامۀ ژئوپلیتیک ـ سال نهم، شمارۀ اول، بهار 1392: 126- 91.
  4. رستمی، فرامرز (1389). بررسی و تحلیل نحوۀ توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت فضایی، مطالعۀ موردی: شهر یاسوج، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس: 11 و 27.
  5. سالنامۀ آماری استان سیستان و بلوچستان. 1388.
  6. قادری حاجت، مصطفی(1393). الگوسازی سنجش عدالت فضایی در کشورها، مطالعة موردی: ایران، رسالۀ دکتری رشتۀ جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 198- 175.
  7. کریمی‌‌پور، یدالله (1379). مطالعات طرح جامع تقسیمات کشوری، مطالعات سیاسی- امنیتی، مرحلة اول، مطالعات ملی، وزارت کشور، معاونت امور سیاسی: 151.
  8. محمدی، حمیدرضا، رومینا، ابراهیم؛ سلیم‌نژاد، ندیمه (1387). تحلیل جغرافیایی منابع تهدید ملی در ایران، فصلنامة ژئوپلیتیک ـ سال چهارم، شمارۀ دوم، تابستان 1387:  81- 51 .
  9. محمدی، حمیدرضا؛ غنجی، محمد (1385). چالش‌های ژئوپلیتیکی مواد مخدر در جنوب غربی آسیا، فصلنامة ژئوپلیتیک، سال دوم، شمارة اول: 112.
  10. مختاری هشی، حسین (1385). تحلیل نقش تصمیم‌گیری‌های حکومتی در توسعه‌یافتگی سرزمین، پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 11.
  11. مقیمی، ابراهیم (1393). دانش مخاطرات، انتشارات دانشگاه تهران، 1393.
  12. یاسوری، مجید (1388). بررسی وضعیت نابرابری منطقه‌ای در استان خراسان رضوی، مجلۀ جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، شمارۀ دوازدهم، بهار و تابستان 1388:223- 201.
    1. Dike, Mustafa. (2007). Justice and the Spatial Imagination, Environmental Planning A, Vol. 33, pp. 3785-3805, p: 2.
    2. Kirk up, James (2008); Afghanistan Growing Drug Trade Will Prolong Conflict for Years Come", available at: http:// www.rawa. Org, p: 11.
    3. Prange, Julia.(2009), Spatial Justice:A new frontier in planning for just, sustainable communities, Tufts University.248p: 4.
    4. Soja, Edward.(2006), The city and spatial justice, justice spatial/spatial justice, pp: 15 & 22
    5. World Drug Report) 2006(, Volume 22, United Nations Publication, Office on Drugs and crime, p: 22.