[1]. ابراهیمزاده، عیسی؛ و کاظمیزاد، شمساله (1392). «سنجش میزان رضایتمندی و تمایل به مشارکت شهروندان در اجرای پروژههای زیربنایی موردشناسی: شهرداری زاهدان»، جغرافیا و توسعه، ش 30، ص 22-1.
[2]. برقی، حمید؛ هاشمی، صدیقه؛ و جعفری، نسرین (1396). «سنجش تابآوری محیطی روستاهای در معرض خطر زلزله (مطالعۀ موردی: دهستان معجزات در شهرستان زنجان)»، مجلۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، سال 6، ش 1، ص 97-81.
[3]. پاشانژاد سیلاب، احسان؛ رفیعیان، مجتبی؛ و پورطاهری، مهدی (1396). «سنجش فضایی رابطۀ آسیبپذیری محیطی و ظرفیت تابآوری جامعۀ روستایی در استان آذربایجان شرقی»، مجلۀ پژوهش و برنامهریزی روستایی، سال ششم، ش 2، ص 107-93.
[4]. جلالیان، حمید؛ و دادگر، حسین (1394). «پهنهبندی آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی در برابر زلزله با مدل AHP در محیط GIS، مطالعۀ موردی بخش چورزق شهرستان طارم»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 26، ش 3، ص 42-29.
[5]. داداشپور، هاشم؛ و عادلی، زینب (1394). «سنجش ظرفیتهای تابآوری در مجموعۀ شهری قزوین»، دوفصلنامۀ مدیریت بحران، ش هشتم، ص 84-73.
[6]. رضایی، محمدرضا؛ رفیعیان، مجتبی؛ و حسینی، سیدمصطفی (1394). «سنجش و ارزیابی میزان تابآوری کالبدی اجتماعهای شهری در برابر زلزله؛ مطالعۀ موردی: محلههای شهر تهران»، فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، ش 94، ص 623-609.
[7]. رضایی، محمدرضا؛ سرائی، محمدحسین؛ و بسطامینیا، امیر (1395). «تبیین و تحلیل مفهوم «تابآوری» و شاخصها و چارچوبهای آن در سوانح طبیعی»، فصلنامۀ دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دورۀ ششم، ش 1، ص 46-33.
[8]. روستا، مجتبی؛ ابراهیمزاده، عیسی؛ و ایستگلدی، مصطفی (1396). «تحلیل تابآوری کالبدی در برابر زلزله؛ مطالعۀ موردی: بافت فرسودۀ شهر مرزی زاهدان»، جغرافیا و توسعه، ش 46، ص 18-1.
[9]. سلمانیمقدم، محمد؛ امیراحمدی، ابوالقاسم؛ و کاویان، فرزانه (1393). «کاربرد برنامهریزی کاربری اراضی در افزایش تابآوری شهری در برابر زمینلرزه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعۀ موردی: شهر سبزوار)»، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال پنجم، ش 17، ص 34-17.
[10]. شایان، محسن؛ پایدار، ابوذر؛ و بازوند، سجاد (1396). «تحلیل تأثیرات ارتقای شاخصهای تابآوری بر پایداری سکونتگاههای روستایی در مقابل سیلاب (مورد مطالعه: نواحی روستایی شهرستان زریندشت)»، مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 4، ش 2، ص 121-103.
[11]. شکری فیروزجاه، پری (1396). «تحلیل فضایی میزان تابآوری مناطق شهر بابل در برابر مخاطرات محیطی»، نشریۀ برنامهریزی توسعۀ کالبدی، سال دوم، پیاپی 6، ص 44-27.
[12]. شکور، علی؛ کریمی قطبآبادی، فضلاله؛ و ملکی، محمد (1396). «تحلیل ریسک آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی در برابر زلزله (مطالعۀ موردی: روستاهای شهرستان لامرد)»، فصلنامۀ برنامهریزی منطقهای، سال هفتم، ش 26، ص 92-81.
[13]. ضرغامی، سعید؛ تیموری، اصغر؛ محمدیان مصمم، حسن؛ و شماعی، علی (1395). «سنجش و ارزیابی میزان تابآوری محلههای شهری در برابر زلزله (بخش مرکزی شهر زنجان)»، نشریۀ پژوهش و برنامهریزی شهری، سال هفتم، ش 27، ص 92-77.
[14]. غفاری، عطا؛ پاشازاده، اصغر؛ و آقائی، واحد (1396). «سنجش و اولویتبندی تابآوری شهری در مقابل زلزله (نمونۀ موردی؛ شهر اردبیل و مناطق چهارگانۀ آن)»، جغرافیا و مخاطرات محیطی، ش 21، ص 65-46.
[15]. محمدی سریندیزج، مهدی؛ و احدنژاد روشتی، محسن (1395). «ارزیابی میزان تابآوری کالبدی شهری در برابر مخاطرۀ زلزله؛ مورد مطالعه: شهر زنجان»، نشریۀ تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، سال سوم، ش 1، ص 114-103.
[16]. مرکز آمار ایران (1395). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
[17]. معظمی، بهاره؛ و رحیمی محمود (1395). «سنجش و تدوین راهبردهای تابآوری در مقابل بحران، در بافت قدیم شهری (موردپژوهی: محلۀ فیضآباد کرمانشاه)»، فصلنامۀ جغرافیا و مطالعات محیطی، سال پنجم، ش 18، ص 34-23.
[18]. نوری، هدایتالله؛ و سپهوند، فرخنده (1395). «تحلیل تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر مخاطرات محیطی با تأکید بر زلزله (مورد مطالعه: دهستان شیروان شهرستان بروجرد)»، فصلنامۀ پژوهشهای روستایی، دورۀ 7، ش 2، ص 285-275.
[19]. Anderson, L.E.; & Cardona, M. (2013). “Building resilience against adverse Shocks: What are the determinants of Vulnerability and resilience?”, Development Resaerch working paper series, 1-21. http://www.inesad.edu.bo/pdf/wp2013/wp02_2013.pdf
[20]. Boon, H.J.; Cottrell, A.; King, D.; Stevenson, R.B.; & Millar, J. (2012). “Bronfenbrenner bioecological theory for modeling community resilience to natural disasters”, Natural Hazards, 60, 381-408.
[21]. Brand, F. S.; & Jax, K. (2007). “Focusing the meaning(s) of Resilience: Resilience as a Descriptive concept and a Boundary object”, Ecology and Society, 12 (1), 23.
[23]. Contreras, D.; Blaschke, T.; & Hodgson, M. (2017). “Lack of spatial resilience in a recovery process: case L’Aquila, Italy”,
Technological forecasting and Social Change, Vol 121, pp: 76-88.
https://doi.org/10.1016/j.techfore.2016.12.010
[24]. Evans, J.P. (2011). “Resilience ecology and adaption in the experimental city”, Transactins of the instiute of britih Geographers, 36, pp: 223-237.DOI: 10.1111/j.1475-5661.2010.00420.x
[25]. Fiksel, J.; Goodman, I.; & Hecht, A. (2014). “Resilience: navigating toward a sustainable future”, Solut. J. 5, pp: 38-47.
[26]. Kärrholm‚ M.; Nylund‚K.; & Fuente‚ P. (2014). “Spatial resilience and urban planning: Addressing the interdependence of urban retail areas”,
Cities‚ Vol 36‚ pp: 121–130.
https://doi.org/10.1016/j.cities.2012.10.012
[27]. Kutum, I. ; & Al-jaberi, K. (2015). “Jordan Banks financial soundness indicators”,
International journal of finance & Banking Studies (Issn: 2147-4486), 4, pp: 44-56. Available at SSRN:
https://ssrn.com/abstract=2664113
[28]. Marchese, D.; Reynolds, E.; Bates, M.; Morgan, H.; Clark, S.; & Linkov, I. (2018). “Resilience and Sustainability: Similarities and differences in environmental management applications”,
Science of the total Environment, pp: 613-614.
https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2017.09.086
[30]. Mitchell, T.; & Harris, K. (2012). “Resilience: A risk management approach”, Overseas development Institute, pp: 1-7.
[33]. Turner, M.D. (2013). “Political ecology I: an alliance with resilience”?, Progress in human Geography, Vol 38. DOI: 10.1177/0309132513502770
[34]. Wikström, A. (2013). “The challenge of change: Planing for social urban resilience: An analysis of contemporary planing aims and practices”, 1-60. URN:
urn:nbn:se:su:diva-91920