[1]. اس.ریگاکاس، جورج (1390). «جامعۀ خطر و جرم‌شناسی سنجشی: جنبه‌هایی برای یک گفتمان انتقادی»، ترجمۀ افشین عبداللهی، فصلنامۀ مطالعات بین‌المللی پلیس، سال 4، ش 13، ص 172-157.
[2]. آقابابایی، حسین (1390). «امنیت، آزادی شخصی و مدیریت خطر جرایم امنیتی»، ضمیمۀفصلنامۀتحقیقاتحقوقیدانشکدۀحقوقدانشگاه شهید بهشتی، یادنامۀ شادروان دکتر رضا نوربها.
[3]. دلماس مارتی، میرِی (1393). نظام‌های بزرگ سیاست جنایی، ترجمۀ علی‌حسین نجفی ابرندآبادی، چ 2، تهران: میزان.
[4]. حاجی‌ده‌آبادی، احمد؛ و سلیمی، احسان (1393). «اصول جرم‌انگاری در فضای سایبر»، فصلنامۀ راهبرد، ش 80، ص 88-61.
[5]. رمضانی قوام‌آبادی، محمدحسین (1390). «پیشگیری و سرکوب جرایم زیست‌محیطی در پرتو اقدامات سازمان‌های غیردولتی در نظام حقوقی ایران»، مجلۀ حقوقی دادگستری، سال 75، ش 75، ص 225-199.
[6]. طهماسبی، علی(1393). «مطالعۀ تطبیقی شرایط دعوای گروهی در حقوق آمریکا و کانادا؛ آموزه‌هایی برای حقوق ایران»، فصلنامۀ پژوهش‌های حقوق تطبیقی، دورۀ 18، ش 3، ص 175-153.
[7]. عالی پور، حسن (1389). جرایم ضد امنیت ملی، تهران: خرسندی.
[8]. فروغی، فضل‌الله؛ و ایرانی، امیر (1397). «بازشناسی معیارمدار از تحولات ارکان رفتارهای مجرمانۀ مخاطره‌آمیز»، فصلنامۀ مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 5، ش 2، ص 165-143.
[9]. قاسمی، محمدعلی (1388).«جامعۀ ریسک و اهمیت آن برای مطالعات استراتژیک»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، دورۀ 12، ش 45، ص 47-27.
[10]. قره‌خانی، محسن؛ و ماجدی، زهرا (1395). راهنمای جامع طراحی و پیاده‌سازی چارچوب مدیریت ریسک، آتی‌نگر.
[11]. کولیور، ساندرا؛ و آقایی، علی‌اکبر (1379). «آزادی، حق و امنیت»، مجلۀ فصلنامۀ مطالعات راهبردی، دورۀ 3، ش 10، ص 192-177.
[12]. مهدوی‌پور، اعظم؛ و شهرانی کرانی، نجمه (1393). «امنیتی شدن جرم‌شناسی: راهبردها و آثار آن بر حقوق کیفری»، دو فصلنامۀ پژوهشنامۀ حقوق کیفری، دورۀ 5، ش 1، ص 188-159.
[13]. قاسمی حامد، عباس؛ و فلاح، آرزو (1393). «دعوای گروهی و تأثیر آن بر حقوق مصرف‌کننده»، فصلنامۀ دیدگاه‌های حقوقی قضایی، دورۀ 19، ش 65، ص 122-89.
[14]. مندنی، اسلام (1394)، سیاست جنایی امنیت‌مدار و نظام کیفری حقوق بشر، تهران: مجد.
[15]. محسنی، حسن؛ غفار فارسانی، بهنام؛ و شوشی‌نسب، نفیسه (1391). «دعاوی جمعی و نقش آنها در احقاق حقوق مصرف‌کنندگان»، فصلنامۀ پژوهش حقوق خصوصی، دورۀ 1، ش 1، ص 182-157.
[16]. مقیمی، ابراهیم (1394). دانش مخاطرات (برای زندگی با کیفیت بهتر)، چ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
[17]. مقیمی، ابراهیم (1396). چرا دانش مخاطرات (دانش مخاطرات امری فطری است)؟، فصلنامۀ مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 4، ش 1، ص 7-1.
[18]. مقیمی، ابراهیم (1393). «چرا مخاطرات (1)، (تعریف و ضرورت)»، فصلنامۀ مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 1. ش 1، ص 3-1.
[19]. نجفی ابرندآبادی، علی حسین(1392). تقریراتدرس جرم‌شناسی (از جرم‌شناسیانتقادیتاجرم‌شناسیامنیتی)،دورۀ دکتری حقوق کیفری و جرم‌شناسی دانشکدۀ حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
[20]. Hudson, Barbara (2003). Justice in the Risk Society; Challenging and Re-affirming Justice in Late Modernity, Opcit, P: 46.
[21]. Luhmann, Niklas. (1993) Risk: A Sociological Theory, New York: Aldine/de Gruyter.
[22]. Mythen, Gabe, (2014). Underestanding the Risk Society, Risk, Security and Justice, Palgrave Macmillan publication, London, P: 12.
[23]. Simester, Andrew & von Hirsch, Andrew . (2011). Crimes, harms, and wrongs: On the principles of criminalisation, Oxford: Hart.
)