]1 .[آشفته‌پور، سپیده (1394). شناخت، برنامه‌ریزی و راهکارهای توسعه گردشگری لنگرود، اولین همایش ملی گردشگری، درآمد و فرصت، همدان: دانشکدۀ فنی و حرفه‌ای شهید مفتح.
]2[. آمارنامۀ گیلان، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، آمارنامۀ سال 1395-1397.
]3[. پاپلی یزدی، محمدحسین؛ و سقایی، مهدی (1388). گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، تهران: سمت.
]4[. پوراحمد، احمد (1385). قلمرو فلسفه در جغرافیا، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
]5[. ترک، لیدا؛ و یاراحمدی، علی‌محمد (1398). «توسعۀ بدون برنامۀ گردشگری و تأثیر آن بر محیط زیست دریاچه‌ها»، مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 6، ش 1، ص 95-83.
]6[. تقوایی، مسعود؛ و صفرآبادی، اعظم (1390). «نقش مدیریت شهری در دستیابی به توسعۀ پایدار گردشگری شهری (مطالعۀ موردی: کرمانشاه)»، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، دورۀ 1، ش 4، ص 52-35.
]7[. توکلی، بابک؛ و جعفرزاده، محدثه (1393). «راهبردهایی در جهت توسعۀ گردشگری پایدار لنگرود با مدل swot»، اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعۀ پایدار، دانشگاه تهران.
]8[. حیدرزاده، الهام؛ و مظفری‌زاده، سجاد (1392). «پیشگیری از جرایم زیست‌محیطی»، فصلنامۀ اخلاق زیستی، دورۀ 3، ش 7، ص 192-163.
]9[. دیوسالار، اسدالله؛ توکلی، میثم؛ و خادمی، امیرحسین (1395). «برنامه‌ریزی توسعۀ پایدار گردشگری شهر ساحلی نور با تأکید بر مدیریت بهینۀ شهری»، فصلنامۀ اکوسیستم‌های طبیعی ایران، دورۀ 7، ش 4، ص 98-83.
]10[. رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا؛ و مهدوی، داود (1385). «راهکارهای توسعۀ گردشگری روستایی با استفاده از مدل swot: دهستان لواسان کوچک»، فصلنامۀ مدرس علوم انسانی، دورۀ 10، ش 2، ص 30-1.
]11[. شهماری اردجانی، رفعت؛ و بازرگانی، مهران (1396). «تبیین اولویت‌های مخاطرات طبیعی حوضۀ آبخیز ماسوله رودخان با تأکید بر مدل تصمیم‌گیری کوپراس»، اولین همایش ملی فرصت‌ها و محدودیت‌های سرمایه‌گذاری در آستارا، پارک علم و فناوری گیلان.
]12[. ضیایی، محمود؛ و شجایی، مسلم (1389). سطح‌بندی مقصدهای گردشگری: واکاوی مفهومی نو در برنامه‌ریزی فضایی گردشگری، مطالعات مدیریت گردشگری، دورۀ 5، ش 13، ص 46-25.
]13[. طواف‌زاده، نسیم (1388). «بهینه‌سازی سیستم مدیریت دریای خزر براساس استراتژی‌های مدیریت محیط زیستی با استفاده از مدل swot»، یازدهمین همایش ملی صنایع دریایی ایران، انجمن مهندسی دریایی ایران، کیش.
]14[. عبدالهی، عیوض (1386). «اکوتوریسم سازگار با حفاظت از محیط زیست و پایداری منابع طبیعی»، ششمین کنفرانس اقتصادی کشاورزی ایران، دانشگاه فردوسی مشهد.
]15[. فاضل‌نیا، غریب؛ و هدایتی، صلاح (1389) «راهبردهای مناسب برای توسعۀ گردشگری دریاچۀ زریوار»، جغرافیا وتوسعه، دورۀ 8، ش 19، ص 170-145.
]16[. فراهانی، بنفشه؛ و کمالی، مرضیه (1391). «فرهنگ زیست‌محیطی راهکاری جهت توسعۀ گردشگری پایدار»، اولین همایش ملی گردشگری و طبیعت‌گردی ایران زمین، همدان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.
]17[. قرآن کریم (1391)، ترجمه مشکینی، علی، قم، چاپ ششم.
]18[. قرخلو، مهدی؛ رمضان‌زاده، مهدی؛ و گلین شریف دینی، جواد (1388). «بررسی اثرات زیست‌محیطی گردشگری سواحل رامسر»، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، دورۀ 1، ش 3، ص 12-1.
]19[. مقیمی، ابراهیم (1394). دانش مخاطرات، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
]21[. نظری، حمید؛ و صیدایی، سید اسکندر (1399). «واکاوی مخاطرات اثرگذار بر توسعۀ کارآفرینی گردشگری پایدارِ شهرستان کوهرنگ با استفاده از تحلیل مقایسۀ کیفی مجموعۀ فازی»، مدیریت مخاطرات محیطی، دوره 7، ش 1، ص 111-97.
]22[. وای، گی چاک؛ و فایوسولا، ادواردو (1933). جهانگردی در چشم‌اندازی جامع، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
[23]. Gunn, C.A. (1997) Vacationscape: developing tourist areas, 3rd ed. Taylor & Francis.
[24]. Tsai, H. T.; Tseng, C. J.; Tzeng, S. Y.; & Wu, T. J. (2012). “The impacts of natural hazards on Taiwan’s tourism industry”, Natural hazards, 62(1), pp: 83-91. DOI: 10.1007/s11069-011-0034-z
[25]. World Travel & Tourism Council (2011) http://www.wttc.org/. 3 Jul 2011.
[26]. Weber, F. (2006). Natural Hazards: increasing challenges for tourism destination, Switzerland: University of Berne.
[27]. Mathiseon, A; & wall, G. (1982). “Tourism: Economic, Physical & Social Impact”, Journal of Travel Research, PP: 51-55.
[28]. Low Christopher M. (1994) “Attracting Visitors to Large Cities”, European Urban and Regional Studies, 1(2), pp: 188-189, DOI: 10.1177/096977649400100211
)